Welkom op mijn website!
Mijn naam is Antoinette Kersten-Peters. Als oudste van vier kinderen werd ik op 2 mei 1951 geboren in een klein pittoresk dorpje aan de Maas. Toen ik 3 jaar was verhuisden mijn ouders naar de ‘grote stad’. Hier groeide ik op en bezocht er de lagere- en de middelbare school. Na de middelbare school volgde ik een opleiding tot secretaresse en klom vervolgens op tot directiesecretaresse. Na de nodige studie mocht ik me op een gegeven moment assistent-accountant noemen.
Als kind schreef ik al korte verhalen. Mijn opstellen waren bij mijn medescholieren ‘berucht’ omdat ik altijd het hoogste cijfer kreeg. Ik schreef mijn eerste ‘boek’ toen ik 13 jaar was. Mijn schrijfbenodigdheden bestonden uit een oude ballpoint en een goedkoop kladblok. Uiterst nauwgezet pende ik blaadje na blaadje vol, nummerde ze en bond ze vervolgens tot een ‘echt boek’ met behulp van een perforator en een gekleurd lintje dat ik door de gaatjes reeg. Een mooi bijpassend plaatje op een kartonnen kaftje en klaar was mijn eigen boek. En trots dat ik was.
Mijn grote droom was dan ook: later wil ik een échte schrijfster worden maar zoals zo vaak het geval is met dromen, hij werd tijdens mijn arbeidsintensieve leven, dat me geheel opslokte, naar de achtergrond gedrongen. Ik trouwde toen ik 20 was. Uit dit huwelijk werden 2 kinderen geboren, een zoon en een dochter. Ofschoon ik in het bedrijf van mijn man ging werken, bleef ik verder studeren. De kinderdroom, schrijfster worden, werd meer en meer een vage herinnering. Na een ingrijpende gebeurtenis in mijn leven besloot ik in 1996 definitief het roer om te gooien en mijn droom waar te maken. Ik wilde schrijven en schrijven dééd ik. Aanvankelijk waren het gedichten, korte verhalen en columns waarvan velen de weg vonden naar (medische) tijdschriften en websites. In zowel 2005 en 2007 leverde mij dit zelfs een nominatie op door De Pen als Lotgenoot in de categorie: ‘De Pen Publiek’. Ondanks dat ik plezier had in het schrijven van korte verhalen was dit voor mij slechts een ‘halve’ droom. Ik wilde een écht boek schrijven, een heuse pil van minstens 300 pagina’s.
In 2005 debuteerde ik met Verloren Verleden
In 2006 volgde mijn egodocumentenboek MySterie
In 2009 De Illusie van een Droom
In 2012 Het vergeten kind
In 2013 Vaarwel
In 2016 Een nieuw begin
In 2018 De Vlinder Vallei
In 2019 Zo ben ik
In 2021 Tweestrijd
In 2022 De terugkeer
In 2022 Thuiskomst
Het vergeten kind is tevens als luisterboek verkrijgbaar bij de CBB.
Nominatie:
Door de Pen als Lotgenoot in zowel 2005 als 2007 genomineerd in de categorie: ‘De Pen Publiek’.
Tot slot wens ik u veel leesplezier.
Antoinette
